Zapraszamy do wywiadu z byłym skrzydłowym Górnika Wałbrzych Michałem Saranem. Na prośbę Michała już na samym początku zaznaczamy, że ten wywiad to nie jest wylewanie żali i jakichś pretensji wobec klubu, tylko sprostowanie m.in. na temat kłamstwa jakie klub napisał na swojej oficjalnej stronie internetowej.

Marcin Durczak: Michał po świetnym sezonie w 1 lidze z jakim nastawieniem podchodziłeś do gry w DBE?
Michgał Saran: - Tak, sezon w którym awansowaliśmy faktycznie był dla mnie bardzo udany. Przychodziłem do klubu jako drugi strzelec drużyny z Częstochowy. Wiedziałem jednak, że moje zadania w Wałbrzychu będą zupełnie inne i troszeczkę się obawiałem czy im podołam, ponieważ zawsze byłem w głównej mierze strzelcem. Jednak szybko dogadałem się z kolegami oraz trenerem i przyzwyczaiłem się do swojej roli.

Przeskok między tymi klasami rozgrywkowymi faktycznie jest taki duży?
- hmmm. Koszykówka pierwszoligowa i ta w DBE różni się przede wszystkim przygotowaniem atletycznym i siłowym. Jednak również tym że jest bardziej poukładana, każdy ma przypisane zadania i z nich ma się wywiązywać.

Umowę z klubem miałeś tylko do 31 marca, jak w takim razie wyglądało oficjalne pożegnanie się klubu z Twoją osobą?
- Jest to dość specyficzna sytuacja. Po pierwsze zarząd klubu nie podpisał ze mną kontraktu, więc nie można mówić o jego terminie zakończenia. Forma kontraktu była ustna i w ciągu sezonu co najmniej dwukrotnie zmieniała się na moją niekorzyść. Moje usilne starania o to aby doszło do jej podpisania spełzły na niczym. Więc byłem przygotowany na to, że klub w momencie zakończenia sezonu rozwiąże ze mną nieistniejącą umowę. Tutaj nastąpiło kilka kuriozalnych sytuacji. O całej sytuacji dowiedziałem się od właścicielki mieszkania leżąc z 39 stopniową gorączką w łóżku. I był to powód mojej nieobecności na pierwszym wyjazdowym meczu z Atlasem. Jak się jednak później okazało nie byłem już zawodnikiem klubu. Dowiedziałem się o tym w piątek rano. Nie było by w tym nic dziwnego gdyby nie fakt, iż trener Czerniak dowiedział się o tym od reszty zawodników w szatni przed meczem. Pragnę zaznaczyć, że nie piszę tego bo mam pretensje, tylko dlatego iż stanowisko przedstawione na oficjalnej stronie klubu po prostu jest kłamstwem. Nie jest to jednak jedyna tak notka ze strony klubu. Bardzo podobnie postąpiono z Wojtkiem Kukuczką w zeszłym roku. Napisano wtedy, iż podobno uznał on, że nie da sobie rady w DBE, a tak naprawdę klub nie mógł się z nim dogadać w kwestiach finansowych.

Dopiero po ponad 2 tygodniach na oficjalnej stronie klubu pojawiła się informacja o tym, że nie jesteś już zawodnikiem Górnika. Chyba nie tego się spodziewałeś?
- Z przykrością musze stwierdzić, że to prawda. Nie chodzi tutaj o jakieś pożegnania tylko o formę. Podaje się fałszywą notkę na mój temat i przy okazji dziękuje mi się za to że grałem w Górniku. Pewna osoba w klubie przy każdej okazji podkreśla jaki to wspaniały klub, jakie ma tradycje i jaki to wielki honor grać w barwach tego klubu. Więc zadaje mu pytanie dlaczego nie traktuje z należytym honorem ludzi, którzy dla tego klubu grają, dlaczego nie potrafi wobec osób które dla tego klubu poświęciły swoje zdrowie i jakaś część swoje życia postąpić uczciwie? Dlaczego tak a nie inaczej zachowano się wobec Marcina Kowalskiego, który przez wiele lat prawie za darmo bronił barw Górnika? Dlaczego wobec ludzi którzy walnie przyczynili się do awansu do DBE nadal nieuregulowano należności, a niektórym obniżono te należności (między innymi wobec mnie) nie podając żadnego powodu? Skoro to klub z takimi tradycjami to dlaczego tak postępuje? Dlaczego nikt z oficjeli zarządu nie przyszedł powiedzieć mi tego wszystkiego w oczy? Nikt poza Panem Jarkiem Juchniewiczem nie podał ręki i nie powiedział dziękuję i powodzenia. Boli to, ale to jest życie i Polska. W Polsce Polacy tak traktują Polaków. Przykre, ale prawdziwe…

Jak wspominasz czas spędzony w Górniku i w naszym mieście? Przez ten okres gry u nas żałujesz czegoś i gdybyś mógł cofnąć się w czasie, to coś byś zmienił?
- Jestem człowiekiem, który nigdy w życiu niczego nie żałuje. Mogą być czegoś plusy i minusy, ale żałował niczego nie będę. Tak jak napisałem wcześniej wiele pozytywów było i o nich będę pamiętał. Jeszcze raz dziękuje za wszystko i dbajcie o swój klub. Michał Saran zawsze będzie miał Was w sercu.

Dziękujemy za rozmowę i wszystkiego najlepszego!
- Pozdrawiam wszystkich kibiców i do usłyszenia. 

Rozmawiał Marcin Durczak

<-- Cofnij